บทที่ 120 - ทารกกำลังมา!

ข้ามองเทพีจันทราที่เลือนหายไปในสายหมอกสีเงิน และความสงบสุขก็ดูเหมือนจะคลี่คลุมลงมาปกคลุมพวกเราดั่งผ้าห่มอุ่นๆ หลังพายุพัดผ่าน บัดนี้สมรภูมิเงียบสงัด มีเพียงสายลมที่พัดโชยเบาๆ และกลิ่นเวทมนตร์ที่ถูกเผาไหม้ซึ่งยังคงอบอวลอยู่ในอากาศ

แม็กม่า หมาป่าในตัวข้า ขยับตัวอยู่ข้างใน นางไปแล้ว

อืม ข้าตอบเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ